صفحه اصلی  | ورود کارشناسان | ورود مشتریان | استخدام | تالار گفتمان | آموزش دوربین مدار بسته | لیست قیمت دوربین و دزدگیر اماکن | محصولات | ارتباط با ما | درباره ما

نقدي بر سيستم جديد PCM مخابرات ايران
keywords

 نقدي بر سيستم جديد PCM مخابرات ايران

مخابرات ، pcmT ADSL

 ارسال کننده : پارتيران

 تاریخ ارسال : جمعه 27 اسفند 1389 - 4:31:40 PM

 نقدي بر سيستم جديد PCM مخابرات ايران

 
  در صورتی كه كابل‌های مخابراتی برای ارائه خطوط تلفن پرشده باشد و امكان حفاری كردن برای كار گذاشتن كابل‌های مسی در زمين نباشد، و يا نياز به زمان طولانی داشته باشد، مراكز مخابراتی می‌توانند خدمات تلفن ثابت خود را از طريق PCM به متقاضيان ارائه دهند.
اصل داستان PCM كه به نام Pairgain Technology می‌باشد، روشی است كه در آن بهره كامل مسی زياد می‌شود. به طوری كه مثلا می‌توان با يك كابل مسی، 4 خط تلفن را سرويس داد.

مطمئناً با فراگير شدن اينترنت و تغيير ذائقه كاربران برای استفاده همزمان از شبكه Data Voice، آنها تمايل خواهند داشت كه از دو خط تلفن استفاده كنند و اين خود باعث حجيم شدن شبكه خواهد شد.

اما آيا می‌توان حجيم شدن شبكه را فقط از طريق PCM پوشش داد؟ در اين طورت كيفيت خطوط تلفن تحت PCM در مقايسه با كابل‌های مسی معمول، چه تغييری خواهد كرد؟
در اين مقاله قصد آن داريم كه به معرفی PCM -كه از اين به بعد با عنوان تكنولوژی Pairgain از آن نام می‌بريم- بپردازيم و مشكلات و محدوديت‌های اين سيستم را عنوان نموده و جايگزين موجود برای اين سيستم در كشورهای صاحب اين تكنولوژی را معرفی نماييم.

تاريخچه تكنولوژی Pairgain:
واژه ارتباطات در متون علمی و فنی ما، در برابر دو اصطلاح تقريبا مشابه اما متمايز در زبان انگليسی اختيار شده است. اين دو اصطلاح عبارتند از: communication و communications .
تفاوت بين اين دو واژه را می‌توان در اضافه شدن كلمه "s" در اصطلاح دوم ديد. شايان ذكر است كه اين "s" به معنای جمع نيست بلكه نشان‌دهنده حوزه خاصی است كه به مهندسی و فناوری ابزار پيام‌رسان می‌پردازد. به خصوص در شبكه مخابرات، به معنای مهندسی شبكه‌های مخابراتی، طراحی، تجهيزات دسترسی به شبكه، تامين خدمات ارتباطی و اطلاعاتی و بهره‌برداری از آنها و ...می‌پردازد.

صنعت COMMUNICATIONS در حوزه‌های مختلفی مانند شهرسازی، ترابری، مخابرات و ...مشكلات مربوط به خودش را دارد و در هر حوزه از روش‌های مخصوصی برای انتقال استفاده می‌كنند.

در صنعت مخابرات و در برهه‌ای از زمان، حجم تعداد مشتركين تلفن ثابت موجود در شبكه، زياد نبود، به همين دليل در هر شهری يك مركز را نصب می‌كردند و برای سرويس‌دهی به مسافت‌های طولانی از كابل‌های مسی با ضخامت زياد استفاده می‌كردند كه در اوايل سيم‌هايی با ضخامت 1 يا 9/0 به كار می‌رفتند. به مرور زمان با افزايش تعداد مشتركين و به دليل قوی نبودن صنعت ميكروالكترونيك، سوئيچ‌ها نمی‌توانستند به طور آنی حجيم شوند، به همين دليل به روش توزيع شده (Distributed) كار می‌كردند. يعنی فاصله‌ها را كم و تعداد مراكز برای دستيابی را زياد كردند.

به موازات افزايش تعداد مراكز و حجيم‌تر شدن شبكه، عملا ضخامت كابل‌های مسی را كاهش دادند. در اينجا شايان ذكر است كه بيشترين سرمايه‌گذاری داخل مخابرات بخش سوئيچ آن نيست، بلكه مربوط به شبكه‌كابلی آن می‌باشد. به طور كلی می‌توان گفت كه شبكه دسترسی (access) سرمايه‌گذاری كامل‌تری را می‌طلبد. به همين دليل با افزايش تعداد مشتركين، توسعه مداوم شبكه‌كابلی نياز به سرمايه‌گذاری زيادی داشت و در عين حال مشكلات زيادی را از قبيل حفاری‌های متعدد در زمين برای كار گذاشتن كابل‌های مسی جديد به همراه داشت. مشكلاتی كه توسعه شبكه كابل به همراه داشت باعث شد كه در دهه بين 1980-1990 كمپانی Pairgain و لوسنت آمريكا به اين نتيجه رسيدند كه از روش حفاری و خواباندن كابل‌های مسی استفاده نكنند، و در صدی از توسعه تعداد مشتركين در شبكه و حجيم كردن شبكه را بدون استفاده از كابل‌های مسی جديد، انجام دهند.
بينش فنی اين قضيه از اينجا شروع شد كه دو خط آنالوگ را روی يك سيم ارسال كنند و هر مشترك را به جای اين كه با 64kbps كدينگ كنند با 32kbps انجام دهند. يعنی با همان كدينگ توانستند 4 مشترك را روی يك زوج سيم توسعه دهند.

اولين پايه‌گذار كدينگ كردن پالس‌ها به اين روش، كمپانی لوسنت بود كه اين كار را در سال 1980 انجام داد. به اين كار -يعنی افزايش بهره‌وری خط به منظور افزايش تعداد مشتركين در شبكه بدون توسعه شبكه- Pairgain Technology گفته می‌شود.
تكنولوژی Pairgain اشتباها در ايران با عنوان PCM شناخته شده است. PCM كه مخفف كلمه Pulse Code Modulation ( مدولاسيون پالس‌های كدشده) می‌باشد، هيچگونه نقطه اشتراكی با سيستم‌هايی كه در ايران نصب می‌شود را ندارد. اولين بار كمپانی سمكوتك اتريش، دستگاه خودش را با عنوان (pcm4,8,11) معرفی كرد و در ايران نيز اصطلاح pcm به جای pairgain رايج شد.

از آنجا كه تغيير در ساختار تكنولوژی هرسيستمی در ابتدا به صنعت نظامی دنيا برمی‌گردد، به همين دليل اولين مصرف‌كننده pairgain در دنيا، پنتاگون بود كه در حدود سال‌های 95 به بعد، با فراهم كردن صنعت بالاتری برای خود، تكنولوژی pairgain را به شبكه civil متقل كرد. پس از لوسنت، كمپانی pairgain امريكا بود كه اين سيستم را از حال آكادميك خارج كرد و به حالت كاربردی و مصرف برد.

يكی ديگر از عواملی كه باعث شد تا كشورهای اروپايی و امريكايی در سنعت ارتباطات خود به تكنولوژی pairgain روبياورند، شكاف زمانی بين دنيای الكترونيك و دنيای مصرف در دهه بين 80-90 بود. در اين فاصله توانستند 20 الی 30 درصد از حجم شبكه خود را توسط تكنولوژی pairgain افزايش دهند تا اين كه اين شكاف توسط تكنولوژی‌های مدرن سوئيچ و پيشرفته‌ای صنعت ميكروالكترونيك پرشود.

-مزايا و معايب تكنولوژی pairgain:
سيستم pairgain يك مدار الكتريكی است كه ظرفيت يك سيم مسی را معادل با 4، 8، 16و 30 سيم مسی می‌كند. به همين دليل برخی از مردم اشتباهاً فكر می‌كنند كه با نصب pairgain ديگر نيازی به خريد تلفن ندارند. تصور آنها اين است كه يك خط آنها تبديل به 4، 8، 16 و 30 خط می‌شود. در صورتی كه خط ارتباطی به شماره تلفن ندارد. با اين كار فقط بهره خط سيم مسی، بالابرده می‌شود. هرچند كه با نصب pairgain و توازن چند شماره تلفن مجزا را با يك كابل سرويس داد ولی اين سيستم هرگز كاركرد كابل مسی را نخواهد داشت چرا كه ديگر به ازا هرمشترك يك زوج سيم وجود ندارد. به همين دليل استفاده از pairgain مشكلات و محدوديت‌هايی را خواهد داشت.

سيستم‌های pairgain از هر دو دستگاه تشكيل شده‌اند كه يكی در مركز و ديگری در خانه مشترك، نصب می‌شوند. در اين سيستم به علت اين كه به بيش از يك مشترك سرويس‌دهی شود feed تغذيه خط بالارفته، در نتيجه ولتاژ جريان بيشتری از كابل مسی عبور می‌كند و مس به دليل كم بودن ضخامتش، نمی‌تواند آن را تحمل كند. در نتيجه محدوديتی كه در استفاده از pairgain وجود دارد اين است كه هرگز نمی‌توان افزايش تعداد محدوديتی كه در استفاده از pairgain وجود دارد اين است كه هرگز نمی‌توان افزايش تعداد مشتركين در شبكه را به طور صددرصد با اين سيستم انجام داد.

يكی از مشكلاتی كه در سيستم pairgain وجود دارد اين است كه يكبار اطلاعات، دقيقاً در درگاه خروجی خانه مشترك از آنالوگ به ديجيتال تبديل ورودی سيم منتقل می‌شود. در مركز نيز از ديجيتال به آنالوگ تبديل و به سوئيچ متقل می‌شود. در داخل سوئيچ همه آنالوگ‌ها به ديجيتال تبديل می‌شود. در اين فرايند يك دور كامل از ديجيتال به ديجيتال و دوباره به آنالوگ و ديجيتال خواهيم داشت كه اين دور باعث ايجاد نويز در صدا می‌شود كه به طور طبيعی نمی‌توان آن را معادل يك خط سيم مسی فرض نمود حتی در صورت نصب بهترين نوع از انواع pairgainها، بازهم می‌توان مانند يك سيم مسی از آن ديتا دريافت كرد
منبع:www.iritn.com

اگر مطالب آموزشی فوق مفید بود بر روی 1+ کلیک نمایید:(باید قبلا در اکانت گوگل و یا GMAIL خود وارد شده باشید)